“Seni o kadar çok seviyorum ki, elimde olsa bugüne kadar sana gözyaşı döktüren bütün her şeyi hayatından söküp atardım” dedi delikanlı. Oysa ki gözyaşları ile sulanmamış olsaydı bu sevgi bahçesindeki güller, açar mıydı böylesine pervasızca, gösterir miydi ki dünyaya bu güzelliğini? Hem istese bile gücü yeter miydi acaba delikanlının, bu genç kadının yaşadığı onca acıyı söküp atmaya?
